Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman Uykusunda bir kuş ölür ecelsiz Alıpta başını gitmek istersin Karanlık sokaklar kör sağır dilsiz
Ey sevda kuşanıp yollara düşen Bilesin bu yollar dağlar dolanır Yare ulaşmadan düşersen eğer Yarine sesinin yankısı kalır
Gecenin ucunda gün aralanır Yar sevdası ile yürek bilenir Sızılı bir ırmak uğurlar seni Su olup akarsın kır çiçeklenir |